 |
|
|
|
|
|
|
تاريخ خبر: يکشنبه29/8/1384
|
راه توسل به معصومين عليهم السلام
ابوالوفاء شيرازي مي گويد:
« در زندان ابوعلي الياس، با وضع سختي اسير بودم و برايم معلوم شد که او قصد کشتن مرا دارد؛ لذا شکايت را نزد خداوند تبارک و تعالي بردم و مولاي خود ابي محمد علي بن الحسين، زين العابدين عليه السلام را شفيع قرار دادم.
در اين بين به خواب رفتم. در عالم رؤيا رسول خدا (ص) را زيارت کردم. حضرت فرمودند:
نه به من و نه به دخترم و نه به دو پسرم ( امام حسن و امام حسين عليهما السلام ) براي ماديات متوسل نشو؛ بلکه براي آخرت و انچه از فضل خداي تعالي اميدواري، به ما متوسل شو.
و اما ابوالحسن (اميرالمؤمنين)، برادرم، او انتقام تو را از کسي که به تو ظلم نموده مي گيرد.
عرض کردم: يا رسول الله، آيا مگر به فاطمه عليها السلام ظلم نکردند؛ ولي ايشان صبر کرد؟ و ميراث شما را غصب کردند؛ اما صبر نمود؟ پس چطور انتقام مرا از کسي که ظلم نموده، مي گيرد؟
حضرت از روي تعجب نظري به من کردند و فرمودند:
اين موضوع عهدي بود که من با او بسته بودم و فرماني بود که من به او داده بودم و براي او کاري جز بپا داشتن آن پيمان جايز نبود. او هم حق را ادا کرد. و واي بر کسي که متعرض دوستان و شيعيان ما شود. ( زيرا اميرالمؤمنين عليه السلام انتقام او را مي گيرد.)
اما علي بن الحسين، براي نجات از سلاطين و شر شياطين.
و محمد بن علي و جعفر بن محمد، براي آخرت، { به روايتي آنچه از طاعت خداوند و رضوان او بخواهي }
اما موسي بن جعفر، عافيت را به وسيله او بخواه.
و اما علي بن موسي، براي نجات. { به روايتي نازل شدن رزق }
اما علي بن محمد، براي قضاي نوافل و نيکي برادران ديني و آنچه از طاعت خداوند عزوجل بخواهي.
و حسن بن علي، براي آخرت.
و اما الحجة، هرگاه شمشير به محل ذبح تو رسيد ـ حضرت با دست به سوي گلوي خود اشاره فرمودند ـ به او استغاثه کن؛ به درستي که او درمي يابد و فريادرس و پناه است براي هر کس که استغاثه کند و بگويد:
« يا مولاي يا صاحب الزمان انا مغيث بک. »
همان لحظه ديدم شخصي از آسمان فرود آمد که سوار بر اسب است و در دست خنجري از نور داشت.
عرض کردم: مولاي من شر آن که مرا اذيت مي کند، رفع کن.
فرمود: کار تو را انجام دادم.
صبح شد، الياس مرا خواست و گفت: به چه کسي استغاثه کردي؟
گفتم: به آنکسي که فريادرس درماندگان است. »
|
|
|
واريز آنلاين به حساب مهديه |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
