 |
|
|
|
|
|
|
تاريخ خبر: شنبه28/8/1384
|
زمينه سازى دوره غيبت
كتاب: تحليلى از تاريخ دوران دهمين خورشيد امامت
نويسنده: مركز تحقيقاتى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى
با توجه به آگاهى و شناختى كه پيشواى دهم عليه السلام از اوضاع و احوال دوران خود و همچنين دوران فرزندش امام عسگرى عليه السلام داشت و مىديد روز به روز جو فشار و اختناق، شديدتر و حساسيت دستگاه خلافت نسبت به امامان شيعه بيشتر مىگردد و همين امر در آينده نزديك تاريخ امامت را در آستانه تحولى جديد و بىسابقه - يعنى غيبت امام(ع) از انظار - قرار مىدهد، يكى از محورهاى كارى خود را آماده ساختن اذهان شيعيان نسبت به غيبت نوه بزرگوارش حضرت مهدى(ع) قرار داد.
فعاليتهاى امام(ع) در اين زمينه در شعاعى محدود و با نهايت دقت و احتياج صورت مىگرفت و سعى حضرت بر اين بود كه هيچ مشخصهاى از حضرت مهدى(ع) - حتى نام او - براى مردم بازگو نشود تا مبادا به گوش حكمرانان عباسى برسد. اينك چند نمونه بيانگر اين موضع:
در روايت مفصلى عبد العظيم حسنى» عقايد خود را بر امام هادى(ع) عرضه كرد. در بخش امامت، يكايك امامان را نام برد و چون به امام هادى(ع) رسيد درنگ كرد. امام(ع) سخن او را پىگرفت و فرمود:
«پس از من حسن است، پس مردم با جانشين او چگونه خواهند بود؟»عبدالعظيم پرسيد: چگونه سرورم!؟ فرمود:
«زيرا او ديده نمىشود و جايز هم نيست نام او برده شود تا زمانى كه قيام كند و زمين را پر از عدل و داد نمايد همان سان كه از ظلم و جور پر شده است. » (1)
«على بن عبد الغفار» مىگويد:
«شيعيان پس از درگذشت امام جواد(ع) به امام هادى(ع) نوشتند و از جانشينى آن حضرت پرسيدند. امام(ع) در پاسخ نوشت: «امر امامت تا مادامى كه من زنده ام با من است و پس از من با جانشينى كه تعيين مىكنم. پس چه خواهد بود براى شما نسبتبه «خلف» بعد از «خلف؟» (2)
«على بن مهزيار» مىگويد:
«به ابو الحسن عسكرى نوشتم و از آن حضرت از «فرج» پرسيدم. در پاسخ نوشت: «زمانى كه صاحب الامر شما از سرزمين ستمگران غيبت كرد منتظر «فرج» باشيد. » (3)
«ايوب بن نوح» از امام هادى(ع) نقل مىكند كه آن حضرت فرمود:
«زمانى كه پيشواى شما از ميان شما برداشته شود از زير پاى خود منتظر «فرج» باشيد. » (4)
در اين روايات، امام هادى(ع) به طور كلى و سربسته به موضوع غيبت امام زمان(ع) اشاره نموده اذهان ياران خود را براى رويارو شدن با اين دوران آماده كرد.
پي نوشت :
(1)اعلام الورى، ص 409 - 410 و كمال الدين، ج 2، ص 380.
(2)همان مدرك، ص 411 و 382.
(3) كمال الدين، ج 2، ص 380.
(4) الكافى، ج 1، ص 341. متن گفتار امام(ع) چنين است: «اذا رفع علمكم من بين اظهركم فتوقعوا الفرج من تحت اقدامكم. «علمكم» احتمال دارد به تحريك يعنى «علمكم» باشد و مقصود كسى است كه آگاه و مطلع از راه حق است و شما را هدايت بدان راه مىكند. و احتمال دارد به كسر عين «علمكم» باشد يعنى صاحب و دارنده دانش شما، و انتظار فرج از زير گامها، كنايه از نزديك بودن آن و امكان دسترسى به آن است، چه آنكه آن چيزى كه زير پاى انسان است نزديكترين چيزها به انسان مىباشد و با برداشتن گام از روى آن مىتوان به آن دست يافت. «ر. ك. مرآة العقول، ج 4، ص 56». در معناى روايت احتمالهاى ديگرى نيز داده شده است. براى آگاهى بيشتر به منبع ياد شده رجوع كنيد.
|
|
|
واريز آنلاين به حساب مهديه |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
